„Nie ma słońca w Gallivare…”
to cytat z ballady Mirka Hrynkiewicza.
O cieniu, który z zimnej północy podążał za blaskiem słońca, na południe…
I koncert Kapeli Jazgodki
w którym plotą się melodie taneczne, ballady i pieśni,
po polsku, węgiersku, romsku i bułgarsku,
pozbierane, zasłyszane, zagrane na nowo,
układają się w mozaikową opowieść o muzycznej Europie.
Zaczyna się daleko na Północy, w Szwecji i Danii, zaczyna się surowymi skandynawskimi polskami. I toczy się na południe, zahaczając o zaczerpnięte ze strumieni warmińskie i lubelskie mazurki i oberki, o karpackie doliny, w których mieszają się echa melodii ukraińskich, węgierskich, żydowskich. Przyspiesza, w rytm cygańskich pieśni i rumuńskich tańców, by przelecieć z szumem siedmiorga skrzydeł nad Bałkanami i w blasku słońca zawirować gdzieś nad Bosforem. Wędrujemy z naszej części świata w nie-naszą, słuchamy, jak zmieniają się dźwięki, melodie i rytmy. Słuchamy kto opowiada – i spotykamy tych, którzy tu kiedyś mieszkali i którzy mieszkają nadal – i na ziemi i w muzyce.
Wykonawcy: Kapela Jazgodki
Katarzyna Enemuo: śpiew, akordeon, saz, perkusjonalia
Iwona Sojka: skrzypce
gościnnie Adam Cudak: flety proste, mandolina, bouzouki, bębny
PARPARUSZA 